Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ciężko w to uwierzyć, ale Słona wanilia. Tom 3 to już ostatnie spotkanie z niezwykle sympatycznymi bohaterami słodko-słonej historii Artura Tojzy. Z jakimi problemami musieli zmierzyć się bohaterowie w ostatnim tomie serii? O tym kilka słów poniżej.

Bal.
Anna zawsze uważała, że jej rodzice są chłodni wobec niej oraz całej rodziny. Od kiedy pamięta, zbywają jej pytania o to, dlaczego nie ma rodzeństwa i czemu rzadko widują się z krewnymi. Przez to długo pozostaje wycofana oraz niepewna. Jednak teraz wszystko zaczyna się zmieniać. Dziewczyna wchodzi w pełnoletność, ma chłopaka, a jej przyjaciółka jest w udanym związku. Wszyscy wokoło wiedzą, co chcą robić w przyszłości, i dążą do realizacji swoich planów. Anna zaś mimo wybitnych wyników w nauce oraz wysokiej inteligencji nie umie określić własnego celu w życiu. Jednak życie potrafi zaskakiwać i nieraz coś co wydaje nam się oczywiste, wcale takie nie jest.
Anka i Tomek.
Pierwsze dwa tomy słodko-słonej powieści Artura Tojzy poruszały niesamowicie istotne tematy dla młodzieży, takie jak pierwsza miłość, dorastanie, samoakceptacja i podziały społeczne.

Trzeci tom skupia się na, moim zdaniem, najtrudniejszym temacie, czyli na relacjach młodzieży z dorosłymi i wynikających z tego zawirowaniach.

Bohaterowie dorastają i nie da się ukryć, że w tej części nie są już naiwnymi nastolatkami, ale młodymi dorosłymi, którzy nie dają się zwieść czczymi obietnicami i półsłówkami, lecz potrafią sprawnie ocenić sytuację. Widać to szczególnie na przykładzie Anki i Tomka, którzy stali się przewodnimi bohaterami tej części.

Ania, ze swoją skomplikowaną historią rodzinną, pokazuje, jak ukrywanie bolesnej i trudnej prawdy przed dorosłymi dziećmi może prowadzić do nieporozumień, niedopowiedzeń i sprzeczek rodzinnych.

Amanda z matką również nie ma łatwego życia. Jak sobie z tym poradziła, nie zdradzę, bo tę rozgrywkę warto samemu przeczytać.

Ogólnie Słona wanilia. Tom 3 bardzo dobrze zamyka pewien okres życia nastolatków. Jest wiele sympatycznych momentów, uśmiechów, ale także odrobina smutku, brutalnej rzeczywistości, a nawet łez. Bohaterowie, którzy zaszli nam za skórę pokazują swoją drugą twarz, którą skrywali ze strachu przed ośmieszeniem się za odpowiednio dopasowaną do roli maską.

Historia wszystkich trzech tomów fajnie się spina. Widać, jak dzieciaki dorastają, a ich problemy realne i poruszające. Nic tylko czytać i cieszyć się lekturą!

Polecam!

https://unserious.pl/2024/06/slona-wanilia-tom-3/

Ciężko w to uwierzyć, ale Słona wanilia. Tom 3 to już ostatnie spotkanie z niezwykle sympatycznymi bohaterami słodko-słonej historii Artura Tojzy. Z jakimi problemami musieli zmierzyć się bohaterowie w ostatnim tomie serii? O tym kilka słów poniżej.

Bal.
Anna zawsze uważała, że jej rodzice są chłodni wobec niej oraz całej rodziny. Od kiedy pamięta, zbywają jej pytania o...

Wiem, że zaglądacie na bloga głównie po to, aby poznać nowe tytuły fantastyczne. Dziś jednak chciałabym podzielić się czymś innym, choć w mojej skali równie fantastycznym. Chodzi o książkę, która przybliża losy naszych rodaków, którzy mimo swoich wysiłków i odznaczeń, zaginęli w odmętach historii, a o których warto pamiętać. Dlatego bardzo się cieszę, że Piotr Marczak w swojej książce Nieznanych Polaków historie niezwykłe przybliżył ich losy zarówno mnie, jak i Wam.

Niezwykła jedenastka.
Nie będę Wam przybliżać szczegółowo losów tych niezwykłych Polaków, ale podrzucę tu tylko dla ciekawostki ich nazwiska.

♦ Izydor Borowski;
♦ Kazimierz Lux;
♦ Michał Czajkowski;
♦ Rufin Piotrowski;
♦ Karol Levittoux;
♦ Karol Kalita „Rębajło”;
♦ Ludwik Żychliński;
♦ Władysław Jagniątkowski;
♦ Bronisław Piłsudski;
♦ Ferdynand Antoni Ossendowski;
♦ Jan Zumbach;

Piłsudski mi znany.
Jako dziecko uwielbiałam słuchać, a później jak już miałam okazję, to również czytać różne książki, które traktowały o polskiej historii. Ta miłość i chęć poznawania losów Polski i Polaków została mi zaszczepiona przez rodziców i dziadków, którzy często powtarzali:

Naród, który nie szanuje swej przeszłości nie zasługuje na szacunek teraźniejszości i nie ma prawa do przyszłości.
Marszałek Józef Piłsudzki

Dlatego pozwolę sobie być w tym miejscu trochę chwalipiętą, aż/tylko trzy nazwiska z tej listy znałam (Czajkowski, Ossendowski i Piłsudski), a najwięcej mogłabym powiedzieć o Bronku Piłsudskim. Był czas, że trochę eksplorowałam związek brata słynnego Marszałka z Japonią i zaznaczyłam sobie w kajeciku, że jak będę kiedyś odwiedzać Japonię, to koniecznie muszę odwiedzić muzeum Ajnów na Hokkaido. Rozmawiałam na temat Bronka też z koleżankami i kolegami z pracy, którzy są rodowitymi Japończykami i starsze roczniki kojarzą (choć mgliście) naszego rodaka ze szkoły.


Co tyczy się pozostałych znanych mi postaci, to z przyjemnością wczytywałam się w detale przedstawione przez autora, który zrobił w każdym punkcie tej książki niesamowitą robotę. Dzięki czemu wręcz z wypiekami na twarzy zaczytywałam się w historiach pozostałych bohaterów i łączyłam niektóre znane mi już fakty w głowie (czytałam kiedyś kilka publikacji o naszym wojsku wysłanym na Haiti i „buncie” naszych oddziałów, dzięki czemu Polacy w tej części świata są mile widziani). Rozkoszowałam się porównaniem naszych chłopców do piratów i podziwiałam każdego z nich za oddanie i odwagę.

Najbardziej przejęła mnie jednak historia najmłodszego w tym zestawieniu Polaka Karol Levittoux, który mimo młodego wieku, okazał niezwykłe męstwo i nie zdradził przyjaciół, za co zapłacił najwyższą możliwą cenę.

Reasumując. Nieznanych Polaków historie niezwykłe Piotra Marczaka, to świetna książka, którą powinni zainteresować się nie tylko miłośnicy historii, bo warto znać losy naszych krajanów, którzy rozproszeni po całym świecie, wciąż nosili Polskę w serduchu.

Jacek Komuda poleca i Sylwka z unSerious.pl też!

https://unserious.pl/2024/06/nieznanych-polakow-historie-niezwykle/

Wiem, że zaglądacie na bloga głównie po to, aby poznać nowe tytuły fantastyczne. Dziś jednak chciałabym podzielić się czymś innym, choć w mojej skali równie fantastycznym. Chodzi o książkę, która przybliża losy naszych rodaków, którzy mimo swoich wysiłków i odznaczeń, zaginęli w odmętach historii, a o których warto pamiętać. Dlatego bardzo się cieszę, że Piotr Marczak w...

Maciej Newman niedawno zareklamował mi swoją debiutancką książkę pod tytułem Objawienie. Ponieważ debiutów się nie boję i z dumą firmuję wyzwanie #polskafantastykafajnajest, postanowiłam podjąć rękawicę i przystąpiłam do lektury tej ciekawie zapowiadającej się historii.

Poznaj tajemnice świata…
Spokojne życie Falibora w jednej chwili runęło jak domek z kart.
Nieoczekiwany atak najeźdźców sprawia, że ochronna bańka, w której tkwił do tej pory, nagle pęka, a on sam okazuje się zupełnie nieprzygotowany na konfrontację z okrutnym światem. Niespodziewanie pomaga mu w tym pewien mistyczny stwór…

Również księżniczka Imperium, Infryd, wkrótce stanie oko w oko z niebezpieczeństwami, jakich do tej pory nie była w stanie sobie nawet wyobrazić. Skończyła właśnie 30 lat i jest pełnoletnią Welendorką. Zgodnie ze swym życzeniem urodzinowym, może w końcu zobaczyć Slavikaena – człowieka, który został zamknięty w najpilniej strzeżonym więzieniu.

Zarówno Falibor, jak i Infryd, nie zdają sobie sprawy, że już wkrótce ich świat zadrży w posadach. Niebezpieczeństwo czyha wszędzie, a oni będą musieli wziąć los w swoje ręce, by się z nim zmierzyć…

Ciekawy świat.
„Za szybko to wciągam.”

To była moja pierwsza myśl podczas czytania Objawienia. Planowałam tylko krótkie zapoznanie się z książką, aby później zająć się zaplanowanymi sprawami. Jednak zanim się obejrzałam, byłam już prawie w połowie lektury.

Autor bardzo umiejętnie wciągnął mnie w swój starannie wykreowany świat, który obserwowałam oczami przedstawicieli dwóch „ras” – Falibora i Infryd.

To właśnie ta dwójka (choć bardziej Falibor) swoją odmiennością i charakterami przyciągnęła mnie do historii. Infryd na początku wydaje się typową, rozpieszczoną córeczką bogatego tatusia, ale ten początkowy obraz może być mylący. Falibor, który musi walczyć o swoje i poznać swoje moce, napędza akcję, choć jego „miękkość i nieporadność” momentami mnie irytowała, zwłaszcza kiedy popełniał te same błędy, mimo swoich ambitnych celów.

Uburdus natomiast całkowicie mnie kupił. Z niecierpliwością czekałam na potwierdzenie mojej teorii dotyczącej jego osoby, która idealnie wpasowała się w jego postać.

Podsumowując: Objawienie Macieja Newmana to udany, ciekawy debiut, który może się spodobać szczególnie miłośnikom nowych, interesujących światów i ras. Czyta się go szybko i przyjemnie, a drobne niedociągnięcia czy małe nielogiczności nie rzucają się w oczy. Jeśli macie ochotę na szybko czytającą się fantastykę, warto zainteresować się tym tytułem, szczególnie że zapowiada on obiecujący początek serii.

Polecam!

https://unserious.pl/2024/05/objawienie-maciej-newman/

Maciej Newman niedawno zareklamował mi swoją debiutancką książkę pod tytułem Objawienie. Ponieważ debiutów się nie boję i z dumą firmuję wyzwanie #polskafantastykafajnajest, postanowiłam podjąć rękawicę i przystąpiłam do lektury tej ciekawie zapowiadającej się historii.

Poznaj tajemnice świata…
Spokojne życie Falibora w jednej chwili runęło jak domek z kart.
Nieoczekiwany...